آمدم امشب به میخانه تمنایت کنم / می نمیخواهم بیا ساقی تماشایت کنم / بی قرارم ساقی از میخانه بیرونم مکن / کرده ام می را بهانه تا تماشایت کنم
*
*
دوستت دارم این تعارف نیست زندگی من است
*
*
از بس خوابت را دیده ام دیگر نمی گویم “خوابم می آید” می گویم “یـــــــارم می آید” وعده ی ما همان رویای همیشگی

بر لبم کس خنده ای هرگز مدید الا مگر در میان گریه بر احوال خود خندیده ام

بی وفا!! ایـن روزهـا نـه مـجـالـی بـرای دلـتـنـگـی دارم و نـه حـوصـلـه ات را.. ولـی بـا ایـن هـمـه، گـاه گـاهـی دلـم هـوای تـو را مـیکـنـد

بنویسید به دیوار سکوت عشق سرمایه هرانسان است بنشانید به لب حرف قشنگ حرف بد وسوسه شیطان است و بدانید که فردا دیر است اگر غصه بیاید امروز تا همیشه دلتان درگیر است

پس بسازید رهی را کنون تا ابد سوی صداقت برود و بکارید به هر خانه گلی که فقط بوی محبت بدهد

با پای دل قدم زدن آن هم کنار تو / باشد که خستگی بشود شرمسار تو

در دفتر همیشه ی من ثبت می شود / این لحظه ها عزیزترین یادگار تو

اه چه شود اگر شبی بر لب من نهی لبی / تا به لب تو بسپرم، جان به لب رسیده را

یه بغل گل های لاله ، سبدی پر از ستاره می فرستم واسه دوستم ، که دلش مثل بهاره

دلم را مبتلایت کرده بودم خودم را خاک پایت کرده بودم ندانستم بی وفا هستی وگرنه همان اول رهایت کرده بودم !

واقعیت را جا می گذاریم هرروز صبح، پشت در اتاق گریم…. از بس که آدمها…….واقعی بودنمان را دوست ندارند….